Święte Miejsce

Otóż śmiałam się do łez przy fragmencie książki Johna Grogana dotyczącej świętego miejsca Marleya do sami wiecie czego :) Nigdy jednak nie wpadłabym na to, że znajdę psa równie wybrednego, ba, że będzie to mój własny pies. Otóż Święty Dar nie może spaść byle gdzie, Ptyś zawsze szuka odpowiedniego miejsca i potrafi w poszukiwaniach przemierzyć dziesiątki metrów co chwila ciężko wzdychając, wąchając, sprawdzając, kucając i rozmyslając się przy okazji, bo to jednak nie to. Poszukiwania trwają i jeśli mamy szczęście kończą się po około dziesięciu minutach od wyjścia z domu - jeśli nie, jest zdecydowanie gorzej, bo trzeba chodzić, przedstawiać mu propozycje różnych miejsc ;)
Nie mam pojęcia co jest podstawowym kryterium, ale nie o tym chciałam gdybać w dzisiejszej notce :) Otóż odkąd obcięłysmy Ptysiowi łapy (brzmi makabrycznie :P) nasz kudłaty znalazł inny cudowny sposób na załatwienie sprawy. Skoro nie przynosi już kilogramów piasku dziennie, nie robi takich artystycznych śladów na podłodze wpadł na inny pomysł. Otóż nie wiem czy zauważyliście, że krajobraz z żółtego, zmienia się powoli w siwo-biało-ulotny :) Innymi słowy pojawiły się dmuchawce... a mój pies w alladynkach stwierdził, że im więcej dmuchawców w danym miejscu tym bardziej święte jest owo święte miejsce... I teraz po pięciominutowym wypadzie na siku wraca obleziony dmuchawcami :)
Myślicie, że ma na tyle taktu, żeby wejść do legowiska i iśc spać ? gdzie tam ! Stoi, patrzy z góry i czeka aż mu wyczesze te łaskoczące elementy :))
Jak widać dla chcącego nabałaganić afgana nic trudnego...